estrella

i går døde michael jackson, og eg er tydelegvis den einaste som tykkjer det var på tide. okei, greitt, det var kanskje ikkje på tide, men dykk skjønar forhåpentlegvis kva eg meiner. eg skal i alle fall ikkje lyge og seie at eg tykkjer det er trist og forferdeleg, for det tykkjer eg ikkje. han er berre ein person. eit vanleg menneske som tilfeldigvis vart berømt og laga musikk. eg trur ikkje me har gått glipp av noko særleg ved at han døydde, den siste plata hans kom vel ut i 2001 om eg ikkje tar feil, så eg har mine tvil om at me hadde fått høyrd meir ny musikk frå den kanten. dessutan, det døyr eit born noko slikt som kvart sjette sekund, noko som vil seie over fjorten tusen born kvar dag, og over fem millionar kvart einaste år. kvar i media blir desse borna nevnt? kanskje står det "sultkatastrofe i u-land" i ei lita notis inne i avisa, men det er ingenting mot oppmerksemda michael jackson får når han døyr. eg er mykje meir interessert i å lese om små born som må bøte med livet for at kapitalismen skal fungere enn å lese om pedofile popartistar som har omkommet.

nb:
for alle dykk som kallar dette respektlaust, kaldt, unødvendig og andre ting:
det er ikkje opp til dykk å bestemme korleis alle andre skal føle angåande dødsfallet til michael jackson. å seie at eg er kald og respektlaus på grunnlag av at eg ikkje tar alt så altfor seriøst seier faktisk meir om dykk enn det gjer om meg. michael jackson har ikkje gjort noko for å fortjene mi respekt, eg er ikkje spesielt glad i verken han som person, han som musikar, han som pedofil overgripar, eller han som barnemishandlar, men dersom nokon tykkjer dette er ting han burde bli respektert for, er det fullstendig opp til dykk.

ett dødsfall er en tragedie, en million dødsfall er statistikk
- josef stalin